رابطه ابعاد خردمندی و راهبردهای مهار فکرِ مادران با علائم اختلالات رفتاری دختران

زمینه و هدف: وضعیت شناختی و عاطفی والدین به‌خصوص مادر در وضعیت رفتاری کودک نقش اساسی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد خردمندی و راهبردهای مهار فکر مادران با علائم اختلالات رفتاری دختران انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه­ پژوهش شامل تمامی دانش ­آموزان دختر دارای مشکلات رفتاری مشغول به تحصیل پایه سوم تا پنجم مقطع ابتدایی شهرستان کاشان در سال 1396 بود. حجم نمونه شامل 225 مادر و فرزند دخترشان بود که به روش خوشه ­ای چندمرحله­ ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه­ های اختلالات رفتاری آخنباخ و رسکورلا (2001)، ابعاد خردمندی آردلت (2003)، و راهبردهای مهار فکر ولز و دیویس (1994) بود که توسط مادران تکمیل شد. داده­ های حاصله با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند­گانه تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج همبستگی نشان داد راهبردهای پرت کردن حواس، نگرانی، و تنبیه، با اختلالات رفتاری درون­ نمود و برون­ نمود همبستگی معنادار منفی دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون شنان داد که خردمندی تأملی، راهبرد پرت کردن حواس، و نگرانی، پیش­بین مناسبی برای اختلالات برون­ نمود؛ و خردمندی عاطفی، پرت کردن حواس، و نگرانی، پیش­ بین مناسبی برای اختلالات درون ­نمود هستند (0/05>P). نتیجه ­گیری: با توجه به این یافته می­توان نتیجه گرفت بهبود خردمندی و راهبردهای مهار فکر در مادران باعث ایجاد واکنش­ های هیجانی و رفتاری مناسب و در نتیجه کاهش اختلالات رفتاری در کودکان می­ شود.